Në vitin 1879, një laborator modest në Universitetin e Leipzigut u bë skenë e një prej revolucionëve më të mëdhenj në historinë e mendjes njerëzore. Ai nuk ishte një laborator i zakonshëm dhe personi që e ngriti nuk ishte një akademik i zakonshëm. Wilhelm Wundt, njeriu që konsiderohet themeluesi i psikologjisë eksperimentale, hapi derën e një bote të re, botës së ndërgjegjes njerëzore të studiuar në mënyrë sistematike dhe shkencore. Wundt lindi më 16 gusht 1832 në një qytet të vogël gjerman, në një familje ku edukimi dhe kultura ishin vlera të thella. Që i ri, ai tregoi kureshtje të madhe për natyrën e mendjes dhe perceptimeve njerëzore. Studiues i palodhur, ai filloi karrierën e tij si filozof dhe fiziolog duke ndërtuar një urë mes studimeve mbi trupin dhe mendjen. Ai e kuptoi diçka që ndryshoi përfundimisht psikologjinë se mendimi dhe perceptimet nuk janë vetëm abstrakte por mund të maten, të analizohen dhe të kuptohen përmes eksperimentit. Kur ngriti laboratorin në Leipzig, Wundt nuk hapi dyer për studentët por krijoi një koncept të ri të shkencës. Ai përdori introspeksionin, metodën e vetëvëzhgimit të kontrolluar për të analizuar përbërësit më të thjeshtë të ndërgjegjes. Për studentët e tij, kjo nënkuptonte të vëzhgonin me kujdes emocionet, perceptimet dhe ndjesitë e tyre dhe të raportonin çdo detaj me saktësi. Ishte një eksperiencë që kërkonte disiplinë, durim dhe aftësi reflektimi. Por Wundt nuk ishte vetëm një shkencëtar i izoluar në një laborator. Ai ishte një mësues dhementor i përkushtuar. Ai krijoi një komunitet studiuesish, i cili shpërndahej në mbarë Europën dhe më vonë në botë. Shumë nga ata që studiuan pranë tij u bënë vetë themelues të shkollave të reja psikologjike duke zgjeruar vizionin e tij. Përmes punës së tij, psikologjia u ngrit nga një fushë filozofike dhe spekulative në një shkencë të pranueshme dhe eksperimentale. Strukturalizmi, shkolla që Wundt themeloi, fokusohej në elementët bazë të ndërgjegjes dhe mënyrën se si këta elementë ndërveprojnë për të formuar përvojën tonë të përditshme. Ai tregoi se çdo ndjesi, çdo perceptim dhe çdo emocion ka strukturë dhe kuptim. Ky mesazh ka rëndësi edhe sot, çdo mendim, çdo ndjesi, çdo përvojë është e vlefshme, dhe mund të studiohet për të kuptuar më mirë vetveten. Rëndësia e Wundtit në ditët e sotme nuk qëndron vetëm te historiku i tij apo labaratori në Leipzig. Ai na mëson se vetëdija dhe reflektimi janë çelësi i një jete të ndërgjegjshme. Në një botë ku ritmi i jetës shpesh na largon nga vetja, mesazhi i tij na fton të ndalojmë për një moment dhe të shohim brenda vetes. Si ndjej sot? Çfarë më mëson kjo për mua? Si mund të veproj ndryshe? Shkenca e psikologjisë që Wundt nisi, ka evoluar shumë. Sot, kërkime mbi neuroshkencën, psikologjinë sociale, terapinë dhe zhvillimin personal vazhdojnë të përdorin idetë e tij si pikë referimi por thelbi mbetet i njëjtë, njohja e vetvetes është fillimi i çdo përmirësimi.
Ai na mëson se çdo ndjesi, sa e vogël ose e dukshme, ka kuptim dhe çdo perceptim është pjesë e historisë sonë personale. Lexues të dashur, mos e nënvlerësoni fuqinë e reflektimit dhe vetëdijes. Çdo moment që ndaloni për të vëzhguar mendimet dhe ndjenjat tuaja është një hap drejt një jete më të kuptueshme dhe më të harmonishme. Wilhelm Wundt na mëson se njohja e vetvetes nuk është luks por domosdoshmëri dhe se secili prej nesh ka mundësinë të ndërtojë një botë të brendshme të pasur dhe të fortë. Në këtë udhëtim të mrekullueshëm, secili hap, sado i vogël apo i dukshëm, ka rëndësi. Ashtu si Wundt analizoi çdo element të ndërgjegjes, edhe ne mund të mësojmë të kuptojmë çdo ndjesi, çdo zgjedhje dhe çdo hap drejt një jete më të ndërgjegjshme. Sepse çdo ditë është mundësi për të reflektuar, për të mësuar dhe për t’u bërë versioni më i mirë i vetes sonë.
Ndaje
